"ΛΌΝΑ Η ΚΑΡΕΤΑ-ΚΑΡΕΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΧΤΑ, ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΓΑΠΗΣ"

 

Πώς εμπνευστήκατε τον τίτλο του βιβλίου σας;

Ο τίτλος του βιβλίου μου ουσιαστικά προέκυψε αβίαστα μετά το τέλος της ιστορίας. Η Λόνα, η ηρωίδα του, αφήνει ότι πολυτιμότερο έχει στην παραλία: τα μικρά της χελωνάκια.

Τα αποχαιρετά, δίνοντάς τους την ευχή να είναι δυνατά και να βρουν το δρόμο τους για τη θάλασσα. Από την άλλη η αδελφική τους αγάπη αλλά και η αγάπη των παιδιών που βρίσκονται στην παραλία είναι όλα αυτά που συνθέτουν μια μεγάλη θάλασσα, μια θάλασσα αγάπης.

 

Πώς θα θέλατε να συστηθείτε στο αναγνωστικό σας κοινό;

Θα ήθελα να συστηθώ ως ένας άνθρωπος που αγαπά τη φύση, τα παιδιά και τη δύναμη των ιστοριών. Είμαι κάποια που πιστεύει ότι το κάθε παιδί κρύβει μέσα του έναν μικρό εξερευνητή, έτοιμο να ανακαλύψει τον κόσμο και να τον προστατέψει. Με τα βιβλία μου, προσπαθώ να γεμίσω τις καρδιές των παιδιών με αγάπη για τον πλανήτη μας, να τα εμπνεύσω να νοιαστούν και να δράσουν, και να τους δείξω ότι ακόμη και μια μικρή κίνηση μπορεί να φέρει μεγάλη αλλαγή.

Αν με ρωτήσετε πώς θα με περιέγραφα με λίγες λέξεις, θα έλεγα: Είμαι μια 'παραμυθού της φύσης', που προσπαθεί μέσα από τις ιστορίες να καλλιεργήσει τη φαντασία, την ενσυναίσθηση και την περιβαλλοντική συνείδηση. Θέλω οι λέξεις μου να γίνουν σπόροι που θα φυτρώσουν στις ψυχές των παιδιών και θα τα βοηθήσουν να μεγαλώσουν ως υπεύθυνοι πολίτες αυτού του κόσμου.

 

Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε με το βιβλίο σας;

Η ιστορία της Λόνα είναι μια ιστορία που μπορεί να προβληματίσει αρχικά τα παιδιά και συγχρόνως να τα αγγίξει συναισθηματικά ώστε να μάθουν  περισσότερα πράγματα για την προστασία της Καρέτα Καρέτα, για την υπεύθυνη συμπεριφορά τους απέναντι στο περιβάλλον αλλά και να τα ενθαρρύνει ώστε τα ίδια τα παιδιά με τους γονείς τους να γνωρίζουν πως να δράσουν σε περίπτωση που βρουν φωλιά ή χελωνάκια σε μια παραλία ή ακόμη και μια τραυματισμένη χελώνα. Να ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν αν βρεθούν σε  παραλίες ωοτοκίας, να υιοθετήσουν κάποια θαλάσσια χελώνα με τα μικρά της, να προσφέρουν εθελοντικά τον χρόνο τους σε κάποιο σύλλογο προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος  ή να λειτουργήσουν τα ίδια ως πολλαπλασιαστές της γνώσης στους συνομήλικους τους.

Αλλά και οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί προκειμένου να διδάξουν την αξία της αειφορίας μπορούν να εστιάσουν στις εκπαιδευτικές προτάσεις που παρατίθενται στο τέλος του βιβλίου. Συγκεκριμένα να δώσουν έμφαση στην αξία του εθελοντισμού, στην ανακύκλωση,  στην προστασία της Καρέτα Καρέτα, στον σεβασμό κάθε μορφή ζωής, προκειμένου οι μελλοντικές γενεές να εξασφαλίζουν τη διατήρηση των φυσικών οικοσυστημάτων που αποτελούν το μεγαλύτερο κεφάλαιο για την επιβίωσή μας.

 

Η ψηφιακή εποχή είναι παρούσα. Ποια η δύναμη του βιβλίου στις μέρες μας;

Η ψηφιακή εποχή έχει φέρει πολλές αλλαγές, αλλά το βιβλίο παραμένει ένα μοναδικό εργαλείο με ιδιαίτερη δύναμη. Είναι μια χειροπιαστή εμπειρία που ενισχύει τη σύνδεση ανάμεσα στον αναγνώστη και το περιεχόμενό του. Ειδικά για τα παιδιά, το βιβλίο γίνεται πύλη σε έναν κόσμο φαντασίας, γνώσης και συναισθημάτων.

Η δύναμη του βιβλίου έγκειται στο ότι προσφέρει έναν πιο αργό, ουσιαστικό ρυθμό, που επιτρέπει στο παιδί να συνδεθεί βαθιά με την ιστορία, να δημιουργήσει δικές του εικόνες και να αισθανθεί το βάρος των μηνυμάτων του. Παράλληλα, το βιβλίο γίνεται μέσο επικοινωνίας ανάμεσα σε γονείς, εκπαιδευτικούς και παιδιά, καθώς μπορεί να διαβαστεί μαζί, να συζητηθεί και να αποτελέσει αφορμή για δράση. Άλλωστε, η φροντίδα του πλανήτη μας ξεκινά από τη φροντίδα της ψυχής και του νου μας, και το βιβλίο είναι ο ιδανικός σύντροφος σε αυτό το ταξίδι.

Είστε ικανοποιημένη από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις Fylatos Publishing;

Είμαι πολύ ικανοποιημένη από τη συνεργασία μου με τις εκδόσεις μου Fylatos Publishing . Η ομάδα των εκδόσεων έδειξε σεβασμό στο έργο μου, αφιερώνοντας χρόνο για να κατανοήσει τα μηνύματα που ήθελα να περάσω, ενώ οι προτάσεις τους για την εικονογράφηση, την επιμέλεια και την προώθηση ήταν πολύτιμες. Αισθάνομαι ότι το έργο μου βρίσκεται σε καλά χέρια και ότι μαζί μπορούμε να αγγίξουμε τις καρδιές πολλών παιδιών και οικογενειών.

 

Πώς ξεκινήσατε να γράφετε;

Η ανάγκη να γράψω γεννήθηκε από μια πολύ προσωπική εμπειρία απώλειας. Όταν έχασα ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, την αδερφή μου. Ένιωσα την ανάγκη να βρω έναν τρόπο να εκφράσω όλα αυτά που ένιωθα—τη θλίψη, τη νοσταλγία, αλλά και τη βαθιά σύνδεση με τη ζωή. Έτσι, έγραψα το πρώτο μου βιβλίο τον Βοτανόκηπο της Χριστίνας. Η ιστορία αγαπήθηκε και πήρε μορφή μέσα από χαρακτήρες που ήταν τα βότανα.

Η γραφή έγινε για μένα ένας τρόπος να συνδεθώ με τα συναισθήματά μου, αλλά και να προσφέρω στα παιδιά ιστορίες που τους επιτρέπουν να δουν τον κόσμο με ενσυναίσθηση και αισιοδοξία. Θέλω τα βιβλία μου να είναι μια γέφυρα ανάμεσα στο συναίσθημα και την κατανόηση, ένα καταφύγιο που τα παιδιά μπορούν να επιστρέφουν όποτε το χρειάζονται.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Αυτή σας η ερώτηση συνδέεται με την παραπάνω καθώς, ένα από τα άμεσα  σχέδιά μου, που με γεμίζει ενθουσιασμό, είναι η επανέκδοση του πρώτου μου βιβλίου (Αρχές Φεβρουαρίου). Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για μένα, καθώς αυτό το βιβλίο ήταν η αρχή του ταξιδιού μου στη συγγραφή και κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Με την επανέκδοση, θέλω να του δώσω νέα πνοή, να φτάσει σε περισσότερα παιδιά και να συνεχίσει να μεταδίδει τα μηνύματά του. Ελπίζω ότι μέσα από αυτή την προσπάθεια, θα μπορέσω να προσεγγίσω καινούργιους αναγνώστες, ενώ οι παλιοί θα το ξαναπιάσουν στα χέρια τους με τη ζεστασιά της πρώτης ανάγνωσης.

Συγχρόνως προγραμματίζω παρουσιάσεις σε σχολεία και πιο μακροπρόθεσμα ανυπομονώ να δώσω ¨σάρκα και οστά ¨στην επόμενη ιστορία μου.

 Η Αγγελική Ταρασιάδου είναι νηπιαγωγός και δουλεύει στη δημόσια εκπαίδευση από το 2001. Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού διπλώματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με αντικείμενο την Εκπαίδευση για την Αειφορία και το Περιβάλλον, εκπονώντας τη διπλωματική της εργασία με θέμα τη διαμόρφωση της περιβαλλοντικής συνείδησης μέσα από το οικολογικό παραμύθι. Είναι επίσης κάτοχος διετούς φοιτήσεως Μεταπτυχιακού διπλώματος στη «Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση» του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και Πτυχίου Παιδαγωγικής του Τμήματος Νηπιαγωγών του ΑΠΘ.

 Έχει υλοποιήσει και παρουσιάσει πολιτιστικά και προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στο νηπιαγωγείο. Έχει κάνει δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά και ανακοινώσεις σε ελληνικά συνέδρια. Στο πλαίσιο της συνεχούς κατάρτισης, έχει παρακολουθήσει πολλά εκπαιδευτικά συνέδρια, σεμινάρια και ημερίδες. Το πρώτος της παιδικό βιβλίο έχει τίτλο «Ο βοτανόκηπος της Χριστίνας». Πάνω απ΄ όλα όμως αγαπάει τα παιδιά αυτά τα μικρά πλασματάκια που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο μας.

 

 

 

 

 

« Στον Ελληνικό Ιππικό Όμιλο στο Μαρούσι έκοψε τη Βασιλόπιτα ο Σύλλογος οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη»

 

«Μη με Ξεχάσετε!», Ευχή του Γ. Δροσίνη

 

Την Παγκόσμια ημέρα Αγκαλιάς διάλεξε φέτος ο Σύλλογος οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη για να καλωσορίσει το Νέο Χρόνο με την Κοπή της Βασιλόπιτας. Έτσι, το πρωινό της 21^ης Γενάρη παρευρέθηκαν στον Ιππικό Όμιλο στο Μαρούσι εβδομήντα πέντε μέλη του Συλλόγου. Ανάμεσά τους η κα. Ελένη Βάρσου, η Αντιδήμαρχος Διοικητικών Υπηρεσιών & Πολεοδομίας του Δήμου Κηφισιάς, η κα. Χρυσάνθη Λαιμού, ο κ. Γιώργος Θωμάκος πρώην Δήμαρχος Κηφισιάς, οι αδερφές Κασσαβέτη, οι  οποίες ήταν συγγενείς του ποιητή μας Γ. Δροσίνη και πολλοί άλλοι.

Αρχικά, η ισόβια και ακάματη Πρόεδρος του Συλλόγου οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη, κα. Ελένη Βαχάρη καλωσόρισε τα Μέλη του Συλλόγου και τόνισε ότι τη σημερινή μέρα γιορτάζονται μετά από 27 χρόνια η συνέχιση των πεπραγμένων του Συλλόγου στον «Ιππικό Όμιλο στο Μαρούσι». Αξιοσημείωτο είναι ότι η ζωή του Συλλόγου ξεκίνησε με μερικές φίλες όπως την κα. Στασινού, την κα. Σπηλιωτοπούλου, την κα. Κωστάκη, την κα. Παπουή και την κα. Τσουβελεκάκη. Οι συνθήκες τους έφεραν κοντά στο Μουσείο και την Κηφισιά. Στη  συνέχεια, ήρθαν πολλοί πνευματικοί άνθρωποι στο Σύλλογο, οι οποίοι προσέφεραν την πολύτιμη βοήθειά τους για να προάγουν τον Πολιτισμό.

Έπειτα, ο κ. Μιχάλης Ζούτσος παρουσίασε τον οικονομικό απολογισμό του Συλλόγου. Ιδιαίτερες ευχαριστίες εκφράστηκαν για τους δωρητές του Συλλόγου όπως το ζεύγος Κων. Τσουβελεκάκη , το ζεύγος Λεωνίδα Καμπάνη, τον κ. Βερβέρογλου, την κα. Ντάκουλα, την Rolex Hellas και την κα. Κασσαβέτη. Ο κ. Αναστάσιος  Στέφος, Αντιπρόεδρος του Συλλόγου και της Π. Ε. Φ. παρουσίασε τα Χρονικά του Συλλόγου, τα οποία κοσμούνται από τις ιδιαίτερες φωτογραφίες του κ. Βασίλη Πάστρα. Εκτός από αυτές τις δραστηριότητες ήταν η απόκτηση πολλών νέων βιβλίων καθώς και η αποστολή πολλών βιβλίων σε σχολεία της Ελλάδας, η διεξαγωγή Πανελλήνιου Μαθητικού Διαγωνισμού με αναφορά στον Γ. Δροσίνη καθώς και η προσπάθεια για αναβάθμιση της Ιστοσελίδας του Internet.

 

« Τίποτα δεν είναι φανταστικό ό,τι έγραψα το έζησα στις Γούβες και στην Αθήνα».

-Γ. Δροσίνης-

Επιπρόσθετα, ο κ. Παύλος Φήμης μίλησε για το νέο υπό έκδοση βιβλίο του κ. Αναστάσιου Στέφου (274 σελ.) Ο κ. Φήμης τόνισε μάλιστα  ότι ο πολυγραφότατος Φιλόλογος, Αναστάσιος Στέφος γράφει γιατί αισθάνεται αυτή την υποχρέωση. Θέλει να παρέχει τον πνευματικό του οβολό. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε ότι  στον Ιππικό Όμιλο στο Μαρούσι προσφέρθηκε ένας μπουφές με εκλεκτές γεύσεις. Ακολούθησε η κοπή της βασιλόπιτας με ευχές από την κα. Μαρίνα Ζακινθυνάκη, την κα. Ελένη Βάρσου και τον κ. Γιώργο Θωμάκο, ο οποίος τόνισε ότι « μέσα από αυτή την εξαίρετη πνευματική συντροφιά γινόμαστε κοινωνοί του Γ. Δροσίνη». Επίσης, ο κ. Γιώργος Θωμάκος τόνισε την αξία του Μουσείου Γ. Δροσίνης ως το πιο σημαντικό αξιοθέατο του Δήμου αφού αποτελεί πόλο έλξης των Γραμμάτων. Η κα. Ελένη Ντάκουλα μάλιστα κέρδισε το φλουρί της πίτας του Διοικητικού.

Τέλος,  δεκαεννιά γούρια υπήρχαν στα κομμάτια της βασιλόπιτας από τον οίκο κοσμημάτων « Ζolotas» καθώς επίσης μοιράστηκαν πολλά αξιόλογα βιβλία στους νικητές των φλουριών της βασιλόπιτας. Η δική μου Ευχή είναι να συνεχίσουν να υπάρχουν όλοι αυτοί οι πνευματικοί αρωγοί των γραμμάτων και των τεχνών, οι οποίοι ρίχνουν Φως στα Σκοτάδια των Καιρών Μας και μας είναι απαραίτητοι  σήμερα πιο πολύ από ποτέ!

 

~ Ευφροσύνη Λούζη~