29/05/2025 ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ STUDIO ΤΟΥ NEA SMYRNI RADIO - TV Ο ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ - ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΣ ΠΑΝΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

«Κατάμεστο το θέατρο Περιγιαλίου στην Κόρινθο – Το Μυστικό των Πουλιών- Παραμύθι της Ευαγγελίας Πανούση εμπνευσμένο από το ποίημα του Γ. Δροσίνη – Τα μάτια της Βασιλοπούλας- σε σκηνοθεσία Γωγώς Ξανθάκη

 

Σε μια όμορφη αγροτική επαρχιακή πόλη, το Περιγιάλι της Κορίνθου υπάρχει και λειτουργεί ένα θαυμάσιο θεατρικό εργαστήρι, που συγκεντρώνει όλες τις ηλικίες των παιδιών, εφήβων  αλλά και των μεγάλων (ανεξαρτήτως ηλικίας)  και προωθεί τον πολιτισμό στην Κορινθία και όχι μόνον! Η δράση  αυτού του Θεάτρου και των παραστάσεων,   επεκτείνεται πανελλαδικώς και διεθνώς.

Μια τέτοια προσπάθεια δε θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορους τους πολίτες της Κορινθίας, και  ιδιαίτερα τους συντοπίτες λογοτέχνες  συγγραφείς της περιοχής,  αφού   το αγκαλιάζουν μαζί με τους κάτοικους της,  κατ’ εξοχήν μέλη του  Πολιτιστικού  Συλλόγου  Απόλλων Περιγιαλίου,  που ιδρύθηκε το 1987. Ο χώρος αξιοζήλευτος! Παλιές αποθήκες αγροτικών προϊόντων σ ένα παραδοσιακό κτήριο  εδώ και   28 χρόνια έχουν μεταμορφωθεί με  τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Απόλλων Περιγιαλίου,   αλλά και με την προσωπική φροντίδα αποκατάστασης σε λειτουργικό χώρο από  την οικογένεια Ξανθάκη αξιόλογων   θεατράνθρωπων  του Πολιτισμού και της ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας μας,   του κου  Αλέκου και της κας Πολυξένης Ορκοπούλου   Ξανθάκη,  αλλά και της αποφοίτου Δραματικής σχολής με ιδιαίτερο ζήλο και αγάπη  προς τα παιδιά,  της κας Γωγώς  Ορκοπουλου-Ξανθάκη .

Είναι αξιοσημείωτο ότι σ’ αυτό το χώρο τον νοσταλγικό για μικρούς και μεγάλους η κα. Ευαγγελία Πανούση με τη σκηνοθέτη κα Γωγώ Ξανθάκη,   έστησαν μια πανέμορφη παράσταση με  τα τέσσερα τμήματα του θεατρικού εργαστηρίου παιδιών και εφήβων με πρωταγωνιστές παιδιά κάθε ηλικίας.

Πρόκειται για ένα έργο που έχει γράψει η κα. Ευαγγελία Πανούση,  εμπνευσμένη από το όμορφο ποίημα του Γ. Δροσίνη « Τα μάτια της Βασιλοπούλας». Η συμμετοχή των εβδομήντα πέντε παιδιών,  μιας αξιόλογης θεατρικής υπερπαραγωγής, με τις ιδιαίτερες ενδυμασίες ήταν εξαιρετική. Ολόκληρο το παραμύθι  σε εξαιρετική μουσική επένδυση  και  με παιδικά ακούσματα τραγουδιών, απ’ την λαϊκή μας παράδοση,  ήταν τόσο διδακτική και ενδιαφέρουσα σε όλη τη διάρκεια της παράστασης . Μικροί και μεγάλοι έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό και έμειναν προσηλωμένοι στον ρόλο τους και στα μηνύματα. Στο τέλος της παράστασης μοιράστηκε το βιβλίο  « Ο ΔΡΟΣΙΝΗΣ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ», που περιλαμβάνει πέντε παραμύθια εμπνευσμένα από την ποίηση του Γ. Δροσίνη και μοιράστηκε ισάριθμα στους  συντελεστές παιδιά και εφήβους της παράστασης με την υπογραφή της συγγραφέως Ευαγγελίας Πανούση,   προσφορά του Συλλόγου
«Οι φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη»  σαν επιβράβευση της επιτυχημένης και  αξιοζήλευτης αυτής παράστασης.

 Στη φωτογραφία η  Συγγραφέας μας κα Ευαγγελία Πανούση και ο υπεύθυνος της βιβλιοθήκης του Συλλόγου «Οι φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη», κος Βασίλης Πάστρας την ημέρα της πρεμιέρας ημέρα Σάββατο  17 Μαίου 2025. 

Επιπλέον, ο κόσμος γέμισε ασφυκτικά τον θεατρικό χώρο και όλοι οι θεατές ξεσπούσαν σε παλαμάκια. Ήταν ένα έργο που πραγματικά γέμισε τις καρδιές των παιδιών και των μεγάλων.

Ήταν μια όμορφη παράσταση και μακάρι να γίνουν κι άλλες, μέσα απ’ τα γραπτά των σημαντικών ποιητών όπως ο Γ. Δροσίνης. Άλλωστε,  η επαρχία αλλά και οι μεγάλες πόλεις,  διψούν για τα παραδοσιακά αφηγήματα. Ένα μεγάλο μπράβο στους συντελεστές της παράστασης, στα παιδιά και στους πρωτεργάτες που πασχίζουν να αναβιώσουν το πνεύμα του Γ. Δροσίνη! Ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους της Συγγραφέως Ευαγγελίας Πανούση, προς την άοκνη και γενναιόδωρη Πρόεδρο τους συλλόγου «Οι φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη» κα Ελένη Βαχάρη,  για την υποστήριξη στο έργο της, αφού  δίχως αυτήν δε θα κρατούσε το βιβλίο στα χέρια της,  αλλά πάνω απ’ όλα,  δε θα έφτανε στα χέρια εβδομήντα δύο παιδιών (αριθμός των παιδιών που συμμετείχαν),   στολίδι και γνώση στις βιβλιοθήκες των σπιτιών τους,  επισημαίνοντας τη διαχρονικότητα της αξίας του σημαντικού μας ποιητή Γ. Δροσίνη.

Ο Γ. Δροσίνης  σε λόγο  και  καρδιά  στις βιβλιοθήκες των σπιτιών τους.

Η παράσταση ολοκληρώθηκε σε τέσσερες παραστάσεις για δύο συνεχή Σαββατοκύριακα μέσα στο Μάη ήτοι  στις 17 , 18 και 24 και 25 Μάη του 2025.  

~Ευφροσύνη Λούζη~

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΛΟΥΖΗ VIDEOS: ΜΙΑ ΛΙΜΝΗ ΟΝΕΙΡΑ ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΕΛΠΙΔΑΣ ΔΑΥΛΟΣ - ΟΛΑ ΛΕΝΕ ΚΑΛΛΙΘΕΑ.

 

Αλκυονίδες Μέρες - Ευφροσύνη Λούζη 15/05/2025 Καλεσμένη στο στούντιο του Nea Smyrni Radio - TV η συγγραφέας Κα Νικολέττα Λέκκα.

 

«ΠΛΗΜΜΥΡΙΔΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΧΥΛΙΩΝ.»

 

Τις τελευταίες μέρες πλημμυρίδα σχολείων από διάφορα μέρη της χώρας στο πλαίσιο ημερησίων εκδρομών επισκέφτηκαν με τους καθηγητές τους τη Χατζοπούλειο Βιβλιοθήκη και το Μουσείο Κοχυλιών στο Πόρο και ξεναγήθηκαν στους εκθεσιακούς της χώρους.

Γυμνάσια από το Κρυονέρι Κορινθίας, τη Ναύπακτο, το Άργος και την Αίγινα πέρασαν το κατώφλι της Βιβλιοθήκης μας, ξεναγήθηκαν και αποθαύμασαν τα εκθέματα. Λόγω μάλιστα και της Έκθεσης Κεραμικής Γλυπτικής που αυτές τις μέρες γίνεται στο χώρο των Κοχυλιών, το ενδιαφέρον όλων ήταν εντυπωσιακά αυξημένο.








Σημειώνεται το αυξανόμενο ενδιαφέρον που δείχνει το καθηγητικό προσωπικό των σχολείων για αξιοποίηση των ημερησίων εκδρομών με επισκέψεις σε χώρους πολιτισμού και εν προκειμένω στο μοναδικό και ήδη ευρύτατα προβεβλημένο Μουσείο μας για ενημέρωση για τον κόσμο της θάλασσας και την προστασία του ευαίσθητου περιβάλλοντός της.

"Ο Ηλίας Τσούμπελης μιλάει στο ραδιόφωνο για τη θεατρική παράσταση -Μαζί- στο θέατρο Altera Pars."

 

1. Ποιο ήταν το κίνητρο σας ώστε να ασχοληθείτε με την ηθοποιία;

 Η ενασχόληση μου με την ηθοποιία ήταν «έκπληξη». Βέβαια, αγάπησα το θέατρο από πολύ μικρός. Οι γονείς μου με πήγαιναν σε παιδικές παραστάσεις, σε ταινίες και όταν συνειδητοποίησαν ότι έχω μια δυσκολία στην ανάγνωση και δεν θα μπορούσα να διαβάσω όλα αυτά τα σπουδαία έργα της κλασικής λογοτεχνίας, με ξαμόλησαν στα θέατρα για τα γνωρίσω οπτικοακουστικά. Εν το μεταξύ, άρχισα να πηγαίνω σε θεατρικές ομάδες, καλλιτεχνικά εργαστήρια, να παίζω σε ερασιτεχνικές παραστάσεις και έτσι μου μπήκε το μικρόβιο που λένε και αποφάσισα να γίνω ηθοποιός. Η έκπληξη τώρα, είναι ότι ηθοποιός έγινα επειδή το θέατρο με βοήθησε και με βοηθάει να εξελίσσομαι σαν προσωπικότητα, στην κοινωνικοποίηση, στην επικοινωνία. Με βοηθάει και το γεγονός ότι επί σκηνής δεν κομπιάζω καθόλου, εκτός αν το απαιτεί ο ρόλος.

2. Πιστεύετε στο «Μαζί» σήμερα και γιατί; 

Πιστεύω δυνατά στο «Μαζί». Είμαι αφοσιωμένος στο «Μαζί» και στην προσωπική μου ζωή και στην δουλειά μου ως ηθοποιός και στην δουλειά μου ως θεατροπαιδαγωγός. Ανήκω σε μια γενιά που δίνει μεγάλο αγώνα για να αγκαλιάσει όλα τα ταμπού που έχει κληρονομήσει. Παλεύουμε για την συμπερίληψη, μια πάλη και εσωτερική και εξωτερική. Να αποδεχτούμε τις αδυναμίες μας, να αποδεχτούμε τις αναπηρίες μας, να σεβαστούμε τον συνάνθρωπο όπως είναι, όλα αυτά να τα διδάξουμε στις επόμενες γενιές. Να τους μάθουμε ότι αυτό γίνεται. Με υπομονή, αποδοχή και σεβασμό. Αυτό δείχνει η παράσταση «ΜΑΖΙ» όπου παίζω. Όταν μου πρότειναν τον ρόλο η Μίνα Χειμώνα και ο σκηνοθέτης μας ο Πέτρος Νάκος ξετρελάθηκα. Γιατί είναι ένα έργο που μιλάει για έναν νεαρό άντρα με νοητική υστέρηση, τον Μικέλε - αυτόν υποδύομαι – και όλες τις ανθρώπινες αντιδράσεις της κοινωνίας απέναντι του. Από το «Δεν έχει τίποτα» της μάνας που υποδύεται η Μίνα Χειμώνα, το «Είναι άρρωστος πρέπει να τον κλείσουμε σε ίδρυμα» της αδελφής που υποδύεται η Αγγελική Κοντού, μέχρι το «Έχετε έναν γιο πολύ συμπαθητικό, τον ξέρω από το σχολείο» της δασκάλας ειδικής αγωγής που υποδύεται η Χαρά Νικολάου. Η μεγάλη ομορφιά αυτού του έργου ωστόσο είναι ότι εστιάζει στο ΜΑΖΙ… αλλά δεν σας λέω το τέλος. Δεν κάνω Spoiler

3. Εσείς ως άνθρωπος στο φάσμα του αυτισμού πως αντιμετωπίζετε την διαφορετικότητα;

 Ως άνθρωπος γενικά, γιατί δεν με προσδιορίζει μόνο ο αυτισμός μου, πιστεύω ότι η διαφορετικότητα είναι το προφανές. Όλοι είμαστε διαφορετικοί, «άλλοι». Προτιμώ να εστιάζω στην ισότητα. Προσωπικά, είμαι από τους τυχερούς που μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον αποδοχής και σεβασμού και έτσι αντιμετωπίζω τον συνάνθρωπο και αυτές τις αρχές θέλω να μοιράζομαι και με τους μαθητές μου στο θεατρικό μου εργαστήρι #κρίκοοι.

4. Πείτε μας δυο λόγια για την δουλειά σας στο θεατρικό εργαστήρι #κρίκοοι. 

Τα τελευταία τρία χρόνια στον Πειραιά έχω στήσει το θεατρικό μου εργαστήρι #κρίκοοι. Έχω τμήματα προσχολικής ηλικίας, από δυόμιση χρονών, τμήματα δημοτικού και την θεατρική ομάδα εφήβων για νέους γυμνασίου και λυκείου. Όπως το λέει και το όνομα μας «#κρίκοοι» μέσω του θεατρικού παιχνιδιού, στοχεύουμε στην ανάπτυξη του ομαδικού πνεύματος, την συνεργασία, την κοινωνικοποίηση. Στηρίζουμε την συμπερίληψη και τον σεβασμό. Βοηθάμε τα #κρικάκια που έχουν είτε αναπτυξιακά είτε συναισθηματικά θεματάκια και διασκεδάζουμε και εκπαιδευόμαστε όλοι μαζί. Να το πάλι το μαζί!!!

5. Στη σύγχρονη κοινωνία αλήθεια γιατί δυσκολευόμαστε να ορίσουμε το φυσιολογικό; 

Αρχικά, γιατί πρέπει να ορίζουμε το φυσιολογικό; Γιατί πρέπει να μιλάμε για κάτι φυσιολογικό με τίτλους και ταμπέλες; Στην παράσταση η μάνα έχει μία ατάκα «Υπάρχει καμιά λίστα που να λέει, αυτό είναι φυσιολογικό και αυτό δεν είναι;». Ο ορισμός του φυσιολογικού, του κανονικού, έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά του μέσου όρου, του μέσου ανθρώπου. Αυτό είναι κάτι που αλλάζει από εποχή σε εποχή και από το τόπο σε τόπο. Θα έλεγα ότι η δυσκολία που έχουμε τώρα, στο δικό μαςχωρόχρονο, να ορίσουμε το φυσιολογικό, είναι επειδή έχουν ανοίξει τα μάτια μας και βλέπουμε πια τους ανθρώπους που είναι έξω από τον μέσο όρο και τους θεωρούμε φυσιολογικούς και αυτούς. Έχει τελειώσει η εποχή που κρίναμε το φυσιολογικό με την σεξουαλική ταυτότητα, την θρησκευτική ταυτότητα, την νοητική και σωματική αναπηρία. Για εμένα το μη- φυσιολογικό είναι μόνο αυτό που επιδιώκει να μας βλάψει, που θέλει το κακό μας, να μας εκμεταλλευτεί, ο εγκληματίας.

6. Εσείς ντρέπεστε-αντέχετε τα σχόλια του κόσμου; 

Δυστυχώς στην κοινωνία υπάρχουν ακόμα πολλά κατάλοιπα του παρελθόντος. Παρά την ανάπτυξη της συμπερίληψης, συντηρούνται αδιανόητες νοοτροπίες. Ακόμα υπάρχουν αυτοί που υποβιβάζουν την γυναίκα, που χρησιμοποιούν την λέξη «ανάπηρος» για βρισιά. Υπάρχουν οι ρατσιστές, οι φανατικοί, έτοιμοι να βρίσουν τον ομοφυλόφιλο, τον αλλόθρησκο, τον αλλοδαπό. Ε αυτοί θα βρίσουν και τον αυτιστικό, άλλη μια λέξη ταμπού. Οπότε για να απαντήσω στην ερώτηση σας, γιατί να προσβληθώ αν με πει κάποιος αυτιστικό, αφού είμαι!!! Αν με πει ρατσιστή, να προσβληθώ και να του εξηγήσω ότι δεν είμαι. Το αν θα με ακούσει ή όχι είναι δική του ευθύνη.

7. Πως αντιλαμβάνεστε τον όρο διαφορετικότητα;

 Εγώ προσωπικά δεν πολυχρησιμοποιώ τον όρο διαφορετικότητα. Προτιμώ να βλέπω απλώς άλλους ανθρώπους, όχι διαφορετικούς. Αν πρέπει όμως να ορίσω την διαφορετικότητα κοινωνικά, την αντιλαμβάνομαι σαν το κάθε «εγώ» απέναντι στο «οι άλλοι». Ίσως μου ταιριάζει ο όρος ετερότητα πιο πολύ.

8. Τα επόμενα σχέδια σας;

 Επαγγελματικά, είμαι μοιρασμένος στα δύο. Στους #κρίκοους που ετοιμάζουμε την φετινή μας καλοκαιρινή γιορτή, «Τα Παιδιά που Θέλουν να Σώσουν την Πόλη τους», ένα θεατρικό παιχνίδι που έχω σχεδιάσει εγώ, για το, δυστυχώς, διαχρονικό θέμα «Πόλεμος & Ειρήνη». Και στο ΜΑΖΙ του Φάμπιο Μάρρα στο θέατρο Άλτερα Παρς σε σκηνοθεσία Πέτρου Νάκου με την συγκλονιστική Μίνα Χειμώνα και τις υπέροχες Αγγελική Κοντού και Χαρά Νικολάου, που θα παίζεται για 2 ακόμα σαββατοκύριακα και μετά ξεκινάμε και περιοδείες.Επίσης, στα μελλοντικά μου σχέδια είναι η έκδοση ενός βιβλίου που ετοιμάζω με θεατρικές περιπέτειες «Τα Παιδιά που Θέλουν να Σώσουν…», την Πόλη τους, τις Απόκριες, τους Θησαυρούς τους, τα Χριστουγεννιάτικα Δώρα… Είναι μια σειρά θεατρικών παιχνιδιών για παιδιά από δυόμιση έως ογδόντα ετών.

~Ευφροσύνη Λούζη~

« Ο Μάης έχει Μυστικά…!»

 

… Και πόσο πολύ μου έλειψε εκείνο το μαγιάτικο στεφάνι απ’ τα ακροδάκτυλα σου… Εκείνες οι ατέλειωτες ώρες στα ευωδιαστά περβόλια  που ψάχναμε για κυκλάμινα και παπαρούνες. Τότε που έπλεκες το στεφάνι εσύ και τραγουδούσα εγώ το το Μάη που’ χει Μυστικά… Και πόσο πολύ μου έλειψε εκείνο το μαγιάτικο στεφάνι που έλαμπε από πολύχρωμη αγάπη και ήταν ευωδιαστό σαν φυλακτό. Να σε γεμίζει τύχη μου λεγες …να σε φυλάει και να ξεχνάς τους Χειμώνες! Είχε έρθει η Άνοιξη Άλλωστε… η εποχή που αγαπούσες και ονειρευόσουνα πολύ , γιατί εσύ έπλεκες ποιήματα ενώ εγώ κεντούσα τα τριαντάφυλλα απ’ τους αγρούς!

Πόσο μου Έλειψε…πόσο μου Έλειψες!!!!

~Ευφροσύνη Λούζη~

"ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΠΑΝΟΥΣΗ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ Γ. ΔΡΟΣΙΝΗ ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΡΙΓΙΑΛΙΟΥ."

 "Σαν το σιτάρι σπέρνεται στον κόσμο η αλήθεια! Κι απ' τον καθάριο σπόρο του φυτρώνουν παραμύθια".

~ Γ. ΔΡΟΣΙΝΗΣ.~

Πρόσκληση για το θέατρο Περιγιαλίου στις 17και 18 , στις 24 και 25 Μάη, να μοιραστούμε τη χαρά ενός από τα πολλά παραμύθια μου "Το μυστικό των πουλιων" εμπνευσμένο από την ποίηση του Γ.Δροσινη σε σκηνοθεσία Γωγώς Ξανθάκη.

Να είστε όλοι εκεί!!!!