" ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΡΓΑ, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ!''

 

Βιογραφικό:

O Βασίλης Κάργας γεννήθηκε στο Αργυρό Ευβοίας και από το 1980 ζει στην Αλεξανδρούπολη. Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Μακεδονίας- Θράκης.Εργάσθηκε για πολλά χρόνια στο Γραφείο Τύπου της Νομαρχίας Έβρου και συνδιοργάνωσε 16 Πανελλήνια Δημοσιογραφικά Συνέδρια στη Σαμοθράκη. Εργάζεται ως δημοσιογράφος στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης. Έχει συνεργαστεί με εφημερίδες και περιοδικά της Θράκης, της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας. Διεύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό «Εξώπολις», και συνδιευθύνει τις ιστοσελίδες Artpress-Παραμεθόριες ματιές στον πολιτισμό (http://artpress.sundaybloody.com) και Παραμυθόριος (https://paramythorios.blogspot.com). Έχει βραβευθεί από το Μορφωτικό ίδρυμα της Ένωσης Συντακτών Μακεδονίας-Θράκης με το βραβείο «Μαρκίδες Πούλιου» για την πολύπλευρη προσφορά του στη δημοσιογραφία της περιφέρειας. Στον ελεύθερο χρόνο του σκαρώνει παραμύθια με την ενδεκάχρονη κόρη του Ευαγγελίνα, όπως το έμμετρο παραμύθι «Η Παράξενη παρέα του Ορφέα»  (Εκδόσεις Λιβάνη, 2018) το οποίο έγινε παιδική όπερα από το Δημοτικό Ωδείο Αλεξανδρούπολης, «Ο κρυμμένος θησαυρός» (Ελληνοεκδοτική, 2020) και «Ο βυθός άνω-κάτω» (Εκδόσεις Κομνηνός, 2023)., "Το κορίτσι που ζωγράφιζε τον άνεμο" (Αρτέον Εκδοτική 2024).

Συνέντευξη:

 -Πως εμπνευστήκατε τον τίτλο του βιβλίου σας " Το κορίτσι που ζωγράφιζε τον άνεμο"?

«Έμπνευση για να γράψω αυτή την παραμυθοϊστορία  αποτέλεσε -για άλλη μία φορά- η κόρη μου Ευαγγελίνα και η αγάπη της για τη ζωγραφική, αλλά και ο Γιώργος Σταυρίδης, ένας πολυταξιδεμένος  ναυτικός που έχει γυρίσει όλον τον κόσμο και σήμερα ζει στην Αλεξανδρούπολη.  Μία μέρα πήγα και τον βρήκα στο λιμάνι , στο ξύλινο σκαρί του, τη Νεφέλη, και του ζήτησα να μου πει ιστορίες από τις χώρες που είχε γυρίσει, από τις θάλασσες, από τα ταξίδια του, από τις φουρτούνες, από όλα αυτά έχει περάσει. Μου  αφηγήθηκε πολλές ιστορίες για τους ανέμους, διαμόρφωσα το υλικό που συγκέντρωσα  και άρχισα να γράφω το νέο μου βιβλίο. Γράφοντας το  διαπίστωσα   πως δεν υπήρχε κάποιο αντίστοιχο παραμύθι για τους ανέμους  για  τα παιδιά του δημοτικού. Το βιβλίο βοηθάει τα παιδιά να μάθουν καλύτερα τα είδη και τα ονόματα των ανέμων, να κατανοήσουν τον ρόλο και τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα και να τα ζωντανέψουν στη φαντασία τους με χρώματα και λεπτομέρειες! ΄Όσον αφορά τον τίτλο του βιβλίου, σε  μια παρουσίαση ενός παραμυθιού μου ένα κοριτσάκι ρώτησε την εικονογράφο αν μπορεί να ζωγραφίσει τον άνεμο και τι χρώματα να του βάλει. Τότε καθώς φαντάστηκα την εικόνα του  κοριτσιού  να αποτυπώνει  στον καμβά τον άνεμο και με χρώματα που θα άλλαζαν ανάλογα με την εποχή, εμπνεύστηκα τον τίτλο του βιβλίου μου.”

-Η ζωγραφική πρέπει ν' αποτελεί διέξοδο για τα παιδιά μας;

«Η ζωγραφική μπορεί να είναι μια εξαιρετική διέξοδος για τα παιδιά.. Μέσω της ζωγραφικής, τα παιδιά μπορούν να εκφράσουν, να αναγνωρίσουν  και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους. Ενισχύει τη δημιουργικότητα, ενεργοποιεί τις αισθήσεις, εξάπτει τη φαντασία των παιδιών και τα βοηθά  να καλλιεργήσουν σημαντικές δεξιότητες και  να εξελιχθούν τόσο γνωστικά όσο και συναισθηματικά,  να εξερευνήσουν  τον εξωτερικό αλλά  και τον εσωτερικό τους κόσμο.”

- "Ν ΄ακούς μέσα σου αυτό το αεράκι που πνέει ελεύθερα." Τι θα λέγατε γι' αυτό τον άνεμο; Εξηγήστε μας την φράση αυτή.

«Η φράση “Ν ΄ακούς μέσα σου αυτό το αεράκι που πνέει ελεύθερα» είναι μια  πολύ ποιητική φράση. Μπορεί να εξηγηθεί  ως μια παραίνεση να αφουγκραζόμαστε  την εσωτερική μας φωνή,  να ακούμε τις ενδότερες  μας ανάγκες και επιθυμίες και να τις ακολουθούμε, όπως το αεράκι που πνέει ελεύθερα χωρίς περιορισμούς. Να νοιώσουμε ότι πνέουν μέσα μας καινούριες ιδέες…»

-Κρατώ τη φράση " Ο άνεμος της αγάπης μάτια μου, γιατί έχει τα χρώματα και τα αρώματα όλων των ανέμων μαζί." Θέλετε να μας το εξηγήσετε;

« Η αγάπη είναι σαν τον άνεμο. Δεν μπορείς να την δεις μπορείς όμως να την νιώσεις. Σαν ένα απαλό αεράκι που χαϊδεύει το πρόσωπο σου ή να σε παρασύρει ,όπως ένας δυνατός αιγαιοπελαγίτικος άνεμος.  Η αγάπη, όπως και ο άνεμος  μπορεί να μας δώσει μια αίσθηση απόλυτης  ελευθερίας. Τα χρώματα και τα αρώματα όλων των ανέμων μαζί υπενθυμίζουν   την ποικιλία των τρόπων με τους οποίους μπορούμε να εκφράσουμε την αγάπη μας στα αγαπημένα μας πρόσωπα, τον πλούτο των συναισθηματικών εκφράσεων»

-Γιατί γράφετε;

« Ένα παιδί,  στην παρουσίαση του παραμυθιού μου, με ρώτησε πως ένας δημοσιογράφος που ασχολείται με  όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, γράφει παραμύθια. . Αν και είναι άλλη η γλώσσα αυτή που γράφεις στη δημοσιογραφία, προσπαθούσα να γράφω πολλά κείμενα μου με λογοτεχνικό ύφος. Οπότε ήμουν πιο κοντά στο να μπορέσω να γράψω ένα παραμύθι.  Απ΄ ότι γνωρίζω πολλοί δημοσιογράφοι γράφουν ποιήματα, μυθιστορήματα.  Είναι ένας τρόπος, μια διαφυγή από την σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας που καλύπτει ένας δημοσιογράφος.»

-Ποιοι ποιητές σας εκφράζουν;

-Νοιώθω ευλογημένος γιατί στην πολύχρονη δημοσιογραφική μου θητεία συνάντησα και συνομίλησα με σημαντικούς ποιητές  που έχουν εκφράσει πολλούς ανθρώπους μέσα από τα έργα τους. Όπως η Κική Δημουλά, ο Τίτος Πατρίκιος, ο Έκτορας Κακναβάτος, ο Θανάσης Τζούλης, ο Γιάννης Βαρβέρης, ο Γιώργος Χρονάς.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;

«Να συνεχίσω τις εξορμήσεις μου στα απομακρυσμένα χωριά του Έβρου, να έρθω σε επαφή με τα παιδιά που ζουν  στη μεθόριο , στα σύνορα  με τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Τα παιδιά εκεί διψούν για επικοινωνία, λαχταρούν να συναντήσουν παραμυθάδες, γιατί  δεν έχουν τη δυνατότητα  να συνομιλήσουν με κάποιον συγγραφέα . Βλέπεις τη λαχτάρα στα μάτια τους, το πόσο θέλουν να ακούσουν, να κουβεντιάσουν, τον τρόπο με τον οποίο αγγίζουν τις εικόνες του βιβλίου. Να σου διηγηθούν τις δικές τους ιστορίες για τη δύσκολη πραγματικότητα που ζουν. Εκεί ένοιωσα ότι  τα παιδιά, σου δίνουν πολλά και δεν ζητάνε τίποτα.»